کلنل سندرز ،کارآفرینی است که در سن 40 سالگی تبدیل به یک سرآشپز حرفه‌ای شد و در سن 62 سالگی، حق امتياز مرغ کنتاکي را دريافت کرد و سپس در سن 75 سالگی، شرکت خود را فروخت و تبديل به يک چهره مشهور شد. شاید کلنل سندرز را بتوان شناخته شده‌ترین چهره در صنعت غذای دنیا به حساب آورد. پشت پول و شهرت امروزی سندرز، سال‌های زیادی از کار زیاد، سخت، بی‌پولی و زندگی ساده وجود دارد. در اینجا به بررسی زندگی نامه سندرز می پردازیم.
هارلند سندرز
هارلند سندرز در مزرعه‌ای در ایندیانا در سال 1890 متولد شد و در 6 سالگی پدر خود را از دست داد. سندرز برای تامین مخارج زندگی، مجبور شد در کودکی ساعت‌های زیادی در روز کار کند که همین باعث شد او مسئولیت رسیدگی به خواهر و برادرهای کوچک‌ترش را به عهده داشته باشد و این کار، از او آشپز نسبتا خوبی در سن هفت سالگی ساخت. ساندرز خیلی زود فهمید که علاقه‌ای به مدرسه ندارد، بنابراین در کلاس ششم، مدرسه‌اش را کنار گذاشت. او در نیمه‌ی اول زندگی خود، علاوه بر شرکت در ارتش، وقت خود را صرف یک سری کار عجیب و غریب از جمله کار روی موتورهای بخار انواع قطار در سرتاسر جنوب آمریکا، مسئول فروش بیمه، فروشنده لاستیک، ساخت سیستم روشنایی و فعالیت روی کشتی کرد.
در زندگی نامه سندرز آمده است که در سال 1930، سندرز در آشپزخانه‌ی یک پمپ بنزین مشغول به کار شد؛ این اولین باری بود که دستور تهیه‌ی مرغ سرخ‌شده‌ای که او از هفت سالگی یاد گرفته بود، به مردم عرضه شد. آوازه‌ی این مرغ سرخ شده خیلی زود به این طرف و آن طرف رسید و بین مسافران محبوبیت زیادی پیدا کرد و سندرز کار خود را به رستوران بزرگ‌تری در آن طرف بزرگراهی که پمپ‌بنزین محل کار او قرار داشت، انتقال داد.
رستوران سندرز در آن زمان، از محبوبیت زیادی برخوردار شد؛ به حدي که در سال1936، فرماندار رابی لافون، سندرز را به عنوان کلنل کنتاکی(بالاترین عنوان افتخاری که در آن ایالت، می‌توان به کسی اهدا کرد) معرفي کرد. سندرز در کسب و کار خود موفق عمل کرد تا اینکه در دهه‌ی پنجاه، بزرگراه نزدیک به رستوران او بسته شد و کسب و کارش با تغییر اساسی مواجه شد.
مرغ کنتاکي در بدو تولد
در زندگی نامه سندرز آمده است که او در سال 1952، تجارت سوخاری کردن مرغهای خود را آغاز کرد. تصميم سندرز از اين قرار بود که درحالی که به همراه همسرش سوار يک کاميون پرشده از ادويه‌جات و مواد غذایی شوند و به سر تا سر آمریکا سفر کند و به رستوران‌های مختلف رفته و مرغ سوخاری با ادويه و آرد مخصوص خودش را براي رستوران‌داران بپزد و اگر آن‌ها اين نوع مرغ را دوست داشتند، سندرز در ازای 4 سنت از فروش هر مرغ کنتاکی، دستور تهیه مرغ خود را به آن‌ها، بدهد. اولين امتياز فروش اين مرغهای سوخاری شده را سندرز به پيت هارمن(رئيس رستورانی در سالت ليک سيتی) اعطا کرد که در آن منطقه، از محبوبيت و جذابيت بسیاری برخوردار بود. اين روند تا جايي ادامه داشت که سندرز در سال 1963، با 600 رستوران در سراسر آمريکای شمالی، قرارداد بسته بود و شرکت میلیون‌دلاری کی‌اف‌سی را صاحب شده بود.
در سال 1964، یک وکیل 29 ساله به نام جان براون پیشنهاد خرید شرکت کی‌اف‌سی را به کلنل داد. او که کی‌اف‌سی را مثل بچه‌ی خود می‌دانست این پیشنهاد را رد کرد ولی سرانجام، براون متعهد شد که هیج تغییری در دستور تهیه مرغ کنتاکی ایجاد نکند و کیفیت را در بالاترین سطح ممکن نگه دارد و کلنل را مجاب به فروش شرکت کرد.
طبق اين قرارداد، اين شرکت سرمايه‌گذار، اجازه بازکردن شعب کي اف سي در سراسر جهان بدون دست بردن يا تغيير در پخت آن مرغ مخصوص را داشت. در مقابل سندرز هم قرار بود مبلغ 40،000 دلار(که بعداً به 75،000 دلار افزایش يافت)، صندلی در هیئت مدیره، مالکیت اکثریت حق رای دادن در شعب کی اف سی و سفير اين برند، فعاليت کند.
براون، چهره‌ی کلنل را یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های برند می‌دانست پس با طراحی کمپین‌های مختلف، به هرچه بیشتر شناخته شدن کلنل کمک کرد و به همین ترتیب، سندرز با کت و شلوار سفید همیشگی خود تبدیل به چهره‌ی برند کی‌اف‌سی در ذهن همگان شد.
سهام مرغ کنتاکي سوخاري در سال 1969 در بازار بورس اوراق بهادار نیویورک قرار گرفت و بیش از 3500 رستوران فرانسوی متعلق به شرکت کی‌اف‌سی در سراسر جهان فعالیت داشت؛ پس از آن در اکتبر 1986، کی‌اف‌سی توسط شرکت آر جي آر به مبلغ 840 ميليون دلار خريده شد.
سندرز به عنوان سفير سخنگوی کی‌اف‌سی، در سال‌های بعدی زندگي خود به بازدید از رستوران‌های کی‌اف‌سی در سراسر جهان پرداخت و در 16 دسامبر سال 1980 در سن 90 سالگی در لوئیزویل کنتاکی درگذشت.
با نگاهي به زندگي سندرز، مي‌توان به راحتی فهمید که سن براي او هيچگاه عامل بازدارنده نبوده و هميشه برای دستيابی به اهدافش، از تلاش دست بر نداشته و توانسته به موفقيت و ثروت خوبی دست يابد.
